Vandaag mocht Neeltje mee naar het theater. Dat is wel even iets anders dan de zondagse wandeling op het strand of in de duinen. Om de vele energie die de hond heeft wat te doen slinken liepen we vanmorgen vroeg al in het Zuiderpark. Niet zo vroeg dat er geen andere honden waren dus speelplezier genoeg. Normaal speelt Neeltje niet gelijkwaardig met andere honden. Ze begint zeer onderdanig en laat zich daarna opjagen of ze gaat haar heil zoeken bij de baas van de desbetreffende hond die ze meestal veel leuker vindt dan de hond die erbij hoort. Op deze zondagochtend was er echter een hond op het speelveld die ze zomaar net zo leuk vond als de baasjes die erbij waren.Nu waren de honden ook even oud;allebei labrador met iets anders erbij en allebei dol op rollen en graven in het zand. Na een half uur spelen gaven beide honden aan dat het feest even voorbij was.Neeltje ging aandacht vragen bij de andere baasjes en de hond van die baasjes bleef gewoon netjes staan wachten tot zijn baasjes Neeltje van zich af hadden kunnen "slaan".
Nu maar hopen dat dit festijn voldoende was om Neeltje later deze dag rustig in het theater te laten zitten.
Zo gingen we dus 's middags met de tram naar de stad. Neeltje gaat zonder problemen mee in de tram;gaat het liefst breed uitliggen zodat er niemand om haar heen kan zonder dat zij diegene heeft kunnen begroeten. Met zachte dwang moet Neel dus netjes voor het bankje zitten.Eenmaal in de stad loopt ze netjes mee naar het theater en kan de vloerbedekking in de foyer wel waarderen waar wij eerst even wat te drinken kunnen nemen. Als we plaats nemen in de zaal blijft ze netjes naast ons zitten. Dan komt de dirigent en gaat men klappen.Reden voor de hond om op te springen zodat ze kan zien waar dat voor dient en wat ze dus mist.Haar blaf ter compensatie van het klappen slikt ze gelukkig in. Dan gaat het licht uit en daar wordt een hond die niet zo dapper is in het donker niet zo blij van.( Neeltje ziet 's avonds buiten in het donker veel meer dan wat wij zien;ze schrikt bij wijze van al van haar schaduw onder een lantaarnpaal!) Maar een paar hondebrokjes doen die angst even vergeten. Neeltje mag de volgende keer weer mee want ze gedroeg zich verder prima !!
Je trekt ook nu weer een hoop bekijks met de hond maar of mensen echt goed kijken......toen Anneloes en ik vanmiddag de zaal binnen liepen,even bleven staan om te kijken of we een bekende zagen bij het orkest en op de stoelen keken naar de nummers die er op stonden zei de mevrouw in de rij achter ons tegen haar kind: "kijk een hond ,want die mevrouw is blind"! De foto bovenaan deze bladzijde laat zien hoe de hond daar over denkt!!
ps.Voor hen die het nog niet weten......Neeltje gaat 7 maart verhuizen naar Herpen voor het volgende deel van haar opleiding !!
