kleine hondjes worden groot ............

Afgelopen week keken wij eens even de foto's terug die we de afgelopen 8 maanden van Neeltje hebben gemaakt.Ik zou zeggen:zoek de verschillen !Inderdaad;kinderen worden snel groot (en wij daarmee oud) maar onze labradoodle kan er ook wat van !

Qua gedrag is Neeltje net zo wisselvallig als het Hollandse weer.Je kan er niet echt op vertrouwen.

Maar ze blijft in alles reuze enthousiast! vooral het nieuw geleerde spelletje: "get it" is populair. Ze pakt op wat wij haar aanwijzen of geven en ze brengt het naar de door ons genoemde persoon van het gezin.Omdat ze onderweg nog wel eens even wil kijken of het aangebodende geschikt is voor consumptie krijgt ze dus alleen maar "dummies". Lege wc-rolletjes;enveloppen e.d verplaatst ze maar wat graag naar een ander persoon.Dat levert nl. altijd een eetbare beloning op. Als ze vindt dat het wel weer eens tijd is voor wat lekkers komt ze gewoon uit zichzelf iets brengen.Dat is dan wel vaak iets wat wij wat minder waarderen:rolletje plakband (wat nog zo lekker plakt daarna) stokken uit de tuin of desnoods de hockeystick van Maarten.(ach de deurposten moeten we toch nog verven).

Dus ergens zit er wel een hulphond in maar een verlengde leertijd,zoals wij dat in het onderwijs kennen,zo misschien geen kwaad kunnen!?

De eerste foto van dit stukje laat namelijk zien dat de titel van de vorige blog nog steeds van toepassing is.............................

"ik ben lekker stout"

De zomer heeft ons land al geruime tijd verlaten en daarmee waren de wekelijkse bezoekjes aan het strand op vrijdag al weer even geleden.

Maar de zomer deed aan een korte terugkeer dus togen Neel en ik afgelopen vrijdag naar het strand.De hond wist van gekkigheid niet wat ze moest doen en besloot in ieder geval niet te gaan luisteren.Het strand is heel breed maar de neus van Neel weet altijd een hond te vinden. En die hond heeft altijd een leukere baas dan de huidige. Gewoon doorlopen is het advies;Neel komt vanzelf wel weer achter je aan ! Helaas hebben wij een hond die de bekende uitzondering op de regel is. Heel ver doorgelopen en nog geen hond die terug kwam. Dus weer heel ver teruggelopen want de nieuw uitgekozen baas door Neel wilde geen hond erbij.En zeker geen Neel die de uitdrukking "ik ben lekker stout" duidelijk uitdraagt.

Zondag deed zijn naam eer aan dus gingen we met z'n allen naar het strand.Altijd lastig voor de hond;lopen in een roedel van de auto naar het strand maar de vrijheid op het strand maakte veel goed.Neel moest kiezen tussen de jongens die gingen voetballen en Anneloes die richting zee ging.Ze koos na enige aarzeling voor de zee. Daar blijft ze altijd netjes aan de vloedlijn staan kijken.Maar het idee van "ik ben lekker stout" was nog niet uitgewerkt dus zonder aarzeling besloot ze alle golven aan te gaan vallen ?! Baasjes stonden met hun schoenen aan en Neel sprong door de zee als een jonge hinde.En die luisteren ook niet naar hun naam.........laat staan dat ze dan komen! Anneloes zag er de humor wel van in..."leuk" zei ze;"Neel is een zeehond" !

Eenmaal weer op het strand begon Neel nog even aan het betere graafwerk voor een nieuwe tunnel tussen Kijkduin en Engeland. Inderdaad..."ik ben lekker stout" !

Ergens heeft haar geweten nog wel gesproken want ze heeft de rest van de middag heel veel liggen dromen en waarschijnlijk kwam daar de laatste zin van het beroemde versje in voor : "En dat is alles wat ik wil en als ze kwaad zijn zeg ik:bil=woef". Want ze blaft wat af in haar dromen !

En vandaag dacht ons kleine katertje Bram;ik kan ook wel eens even stout zijn........ik ga gewoon even in de dakgoot zitten bij de achterburen.Inderdaad Bram;wij denken wel eens van Neel.....je kan het ....op.En dat besteedt Neel dan weer heel handig uit !