GESLAAGD!!!!!

Afgelopen woensdag mochten wij op bezoek komen bij Neeltje in de kennel in Herpen.Het voltallige gezin ging mee voor deze knuffelmiddag.Eenmaal aangekomen moesten we even wachten in een ruimte waar een heel lief puppy in een bench zat.In de ruimte ernaast moest Neeltje een korte demonstratie geven, dus ze mocht ons nog niet zien of horen.

De deur ging open en Neeltje kwam binnen,los lopend naast haar trainster. Neel keek niet op of om maar liep rechtstreeks op de bench af om naar de pup te kijken. Maar 1x Neel haar naam zeggen was genoeg voor een complete ontlading van enthousiasme!!! Ze wist niet waar ze allemaal heen moest en plaste van blijdschap de hele vloer onder. We kregen allemaal een onstuimige begroeting met het overbekende "geflep" erbij.

Ondertussen was het gastgezin van Neeltje haar zusje Noralie ook binnen gekomen dus gingen wij naar een andere ruimte waar Neeltje moest laten zien wat ze allemaal geleerd had. Haar trainster ging in een electrische rolstoel zitten en Neel liep er "netjes huppelend" naast. Neel liet zien dat ze een muntje van 2 eurocent kan oprapen,een flesje water,de krant en een gsm. Ze had de smaak goed te pakken want ze wist wat er nog meer zou komen dus ze trok ook maar gelijk de kastdeurtjes en lades open en de deur naar de gang.Lichtknopjes bediend ze met groot gemak.Ze ging wel steeds terug als ze geroepen werd,maar als ze langs de deurtjes kwam maakte ze die toch maar weer even open.

In de laatste test die Neeltje gedaan heeft is ze voldoende goed bevonden om ook daadwerkelijk als hulphond aan de slag te gaan !! Geslaagd dus !! Ze gaan nu proberen een match te maken met iemand die een hulphond aangevraagd heeft. Omdat Neeltje (nog steeds) geen standaard hulphond is zal dat nog wel even tijd kunnen gaan kosten. Maar meestal staat er 6 maanden voor van gastgezin naar cliënt en Neel is pas 3 maanden "onderweg".

Na de demonstratie mochten we Neeltje meenemen naar het bos daar in de buurt. Echt een feestje voor haar en voor ons. Net of ze nooit weg was geweest.Ze sprong zo weer bij ons in de auto en bleef in het bos bij ons in de buurt. Ze luisterde zelfs beter dan destijds. In al haar enthousiasme heeft ze wandeling zeker 3 keer afgelegd. Het was een mooi stuk bos met een grote zandverstuiving waar Neel ook nog even heerlijk kon graven. Het strand vond ze per slot ook altijd een feest.

We hebben alle 6 genoten van deze middag. De paar minuten in de auto terug naar de kennel waren voor Neel te lang om wakker te blijven ze was zo moe.........(zie foto)Terug bij haar trainster liep ze ook zonder problemen weer met haar mee.

Bedankt Neeltje voor deze feestmiddag !! We zien je weer als je als hulphond aan je nieuwe baar wordt overgedragen!!

knuffelen !

Afgelopen week kregen we een e-mail van Hulphond dat Neeltje en een paar van haar "collega's" het tijd vonden voor een knuffel-ontmoeting met hun gastgezin.

Dat is geen verkeerde uitnodiging ! Helaas is de uitgekozen datum al bezet met een leerlingbespreking op mijn werk (en dat is met diverse andere mensen dus eigenlijk niet te verzetten) en de oudste 2 kinderen hebben dan de laatste toetsweek van het schooljaar.En gingen de kinderen niet mee om Neeltje weg te brengen,de belofte was toen wel dat ze meemochten naar de knuffeldag! We moeten dus even een nieuwe afspraak maken maar er is ons toegezegd dat dat wel goed komt ! En daar vertrouwen we op want we willen allemaal wel heel graag weer even met Neeltje knuffelen en haar gewoon weer even zien en meemaken....zou ze veranderd zijn...?

De weken zonder Neeltje zijn vol met allerlei andere bezigheden en gaan snel voorbij maar we denken nog dagelijks aan haar. Vanwege al die bezigheden is het wel "makkelijk" om geen rekening te hoeven houden met de hond maar je mist wel een gezinslid die toch 14 maanden zo bij ons hoorde.

Ruim 2 maanden geleden heeft de moeder van Neeltje haar 2de nestje gekregen. Maar liefst 10 half broertjes en zusjes van Neeltje ! We hebben ze al die weken gevolgd op hun weblog en nu ze naar de gastgezinnen zijn gegaan kwamen we toevallig terecht op de weblog van 1 van de pups. En dat is zo leuk om te lezen........zo veel herkenning!

Van de weblog van Neeltje heeft Paul op zijn werk een boekje laten maken en daar kijken we regelmatig in,even lezen hoe het ook al weer was.........

Het vooruitzicht dat we binnenkort Neeltje weer gaan zien maakt ons blij...even weer die enthousiaste hond zien en misschien krijgen we nu wel de kans (die ze mij niet gunde toen ik haar wegbracht) om haar even in te fluisteren dat we haar missen !!

Boven dit stukje nog een paar foto's van ons weekje vakantie in Friesland (begin maart 2011).Op de foto op het strand van Ameland staat Neel naast een behoorlijk stuk hout dat ze een heel stuk heeft meegesleept.Het was een zwaar stuk hout maar Neeltje wilde het liever niet achter laten.Dat deed ze pas toen de kinderen de duinen in rende en ze daar achteraan moest en dat ging met het stuk hout niet zo vlot dat ze er voor koos het achter te laten!

De onderste foto is toch duidelijk : Neelje DE hulphond!

ruim 5 weken later

Het is al weer bijna 6 weken gelden dat Neeltje terug ging naar Herpen.Een onstuimig afscheid viel ons ten deel. Daarna is het afwachten wat ze daar gaat doen en vooral hoe.

De eerste berichten waren niet geweldig. Neeltje had er meer moeite mee dan we verwacht hadden.Wij dachten dat ze het bij al die honden en mensen wel erg gezellig zou vinden!? Voor Neeltje bleek het allemaal net iets te veel.Ze vertoonde onzeker gedrag,deed lelijk (?) tegen andere honden en moest wennen aan haar nieuwe (tijdelijke) baasje cq. trainster.

In het begin zoek je wat vaker contact om te horen hoe het gaat en hoop je iedere keer toch dat ze zich van haar goede kant wil laten zien.

Haar trainster had gelijk een "klik"met Neeltje dus dat zat wel goed.Ze vindt Neel een geweldige hond (wij ook) dus dat geeft ons wel veel vertrouwen.

Na een paar telefonische berichten lieten we de tijd er tussen oplopen. Toch een soort "bang" om te horen dat ze het ook niet meer weten met Neeltje.En uiteindelijk kunnen wij ook niet zoveel met de informatie,behalve ons zorgen maken over de hond en over de vraag:waar is het toch "fout" gegaan bij ons?????

Vandaag werden we gebeld met de mededeling dat Neeltje haar ogen goedgekeurd waren (van haar heupen en ellebogen wisten we al eerder dat ze goed waren) en dat het eigenlijk best lekker ging met neeltje.

Alles wat ze hier liet zien als ze buiten was,is daar grotendeels "vergeten". Ze was mee geweest naar het Goffertpark in Nijmgen en had te midden van alle mensen en honden die genoten van het mooie weer gewoon naast haar trainster los mee gelopen! Neel is ook al meegeweest als er een demonstratie werd gegeven over en door hulphonden.

Er zijn recent een aantal honden in de kennel afgekeurd om hulphond te worden en er staan er aantal op de nominatie om het zelfde tehoren. Tot nu toe staat neeltje er niet bij !!!

We juichen natuurlijk niet te vroeg maar dit hadden we eigenlijk ook niet verwacht.

Ze gaan nu met Neeltje maar eens proberen wat er gebeurt als er mensen tegen haar gaan praten terwijl ze op de baas moet letten. Want dat vond Neel zooooooo moeilijk bij ons !

Je zou zo graag even met een webcam Neel willen volgen.......

Afgelopen weekend waren we sinds lange tijd weer eens in Malden en ergens mis je de hond daar nog iets meer...ze vond het met ons zo geweldig daar!

Lekker rennen door het bos..........

Maar ze heeft het prima waar ze nu is en het is heel fijn om iemand zo liefdevol over "jou" hond te horen praten!!

Wij verdelen onze dierenliefde weer over de 2 katten en die zijn de hond in hun drukke dagelijks leven al weer vergeten. Wij gelukkig niet!!

Dag lieve Noet;het ga je goed......

Vandaag is Neeltje verhuisd naar Herpen. Daar zullen ze gaan proberen er een echte hulphond van te maken. Of dat echt gaat lukken........de tijd zal het leren.

De indruk die ze vandaag achterliet was er één die geen schoonheidsprijs verdiende.

Er kwamen vandaag 6 honden "terug" naar Hulphond Nederland. in een aparte ruimte kregen we koffie en maakte we kennis met de trainers van de honden. In een korte presentatie werd ons uitleg gegeven over het dagelijks leven in de kennel. Deze presentatie werd verstoord door een hond die zich niet kon beheersen en moest reageren op de andere honden in het lokaal. Nee;u mag niet raden;iedereen weet wie we hier bedoelen !!

Andere honden liggen gelaten af te wachten wat er gaat gebeuren en Neel liet even zien hoe zij er over dacht. (zucht)

Toen kwam het moment dat je nog even kan knuffelen met je hond. Neel is nooit zo erg van de knuffel geweest en nu ze door had dat er actie kwam had ze geen oog voor de baas maar voor de mogelijkheid bij een andere hond te komen.

Daarna gingen we naar buiten en mochten de honden losgelaten worden in een speelweide. Neel aarzelde wel even bij het naar binnen gaan van de wei ( zal wel ongeloof zijn geweest ?) maar rende toen de zo zwaar bevochten vrijheid tegemoet. Gelukkig stonden er mensen in de wei die de honden observeerde om te kijken wie er straks bij wie in de kennel kan zodat Neel daar bescherming kon zoeken voor de honden die ze bij nader inzien toch niet zo heeeeel leuk vond. Neel speelt namelijk altijd de onderdanige hond en daar hadden de 2 andere geen boodschap aan dus Neel rolde als een volleerd acrobaat over het veld.

Ze kwam nog een keer bij het hek kijken maar leek geen moeite te doen om zich bij de baas te willen voegen.

Gelukkig kon ik een baasje van een andere (ingeleverde) hond een lift geven naar Gouda zodat we nog even gezellig konden (na)praten over "onze" honden.

We zullen nu moeten afwachten hoe het verder gaat met Neeltje;we worden op de hoogte gehouden van haar ontwikkelingen en die zal ik af en toe op deze site zetten want het boek "Neeltje" is niet gesloten. Zoals ze vandaag tegen ons zeiden in Herpen : de honden blijven altijd een beetje van het gastgezin !!

O ja: Neeltje werd bij ons vaak Noet of Noeter genoemd. Ooit door Maarten bedacht en ze luisterde er net zo goed (of slecht) naar als naar Neeltje.

Friesland en Den Haag

In tegenstelling tot wat in de vorige blog is geschreven : Neeltje is nog bij ons in Den Haag. Er heerst een virus in de kennel dus haar verhuizing is tot nader order uitgesteld.

Afgelopen week mocht Neeltje (weer) mee op vakantie. "Normaal" gaan wij graag een weekje weg in de meivakantie maar Paul mag dit jaar geen vrij in die week;dus zijn we uitgeweken naar de voorjaarsvakantie. Het reisdoel in mei is vaak Denemarken (lees:Legoland) maar dat is in deze tijd van het jaar gesloten.

Wintersport is niet handig met de hond (en ook niet voor de bankrekening) dus bleven we in eigen land.

We huurden een mooi,ruim en vrijstaand huisje in Ooostmahorn aan het Lauwersmeer. Eindje rijden maar de hond lag prinsheerlijk op de voeten van de kinderen want haar normale plek in de auto was nu even voor de bagage.

Het was een heerlijke week ! Neeltje heeft vele kilometers gemaakt over de dijken;langs het water en over de lege akkers. Weinig mensen en honden dus weinig prikkels voor de hond. Goed voor de rust van baas en hond.

Neeltje is meegeweest naar de zeehondencreche,naar de stad Groningen en mee op de boot naar Ameland. Op het strand van Ameland waren we de enigste en dus hoef ik niet uit te leggen wie daarvan genoten!

De reclamekreet : "lekker weg in eigen land" was voor een ieder zeker van toepassing ! En Neeltje heeft weer laten zien dat ze overal mee naar toe kan !

Theater

Vandaag mocht Neeltje mee naar het theater. Dat is wel even iets anders dan de zondagse wandeling op het strand of in de duinen. Om de vele energie die de hond heeft wat te doen slinken liepen we vanmorgen vroeg al in het Zuiderpark. Niet zo vroeg dat er geen andere honden waren dus speelplezier genoeg. Normaal speelt Neeltje niet gelijkwaardig met andere honden. Ze begint zeer onderdanig en laat zich daarna opjagen of ze gaat haar heil zoeken bij de baas van de desbetreffende hond die ze meestal veel leuker vindt dan de hond die erbij hoort. Op deze zondagochtend was er echter een hond op het speelveld die ze zomaar net zo leuk vond als de baasjes die erbij waren.Nu waren de honden ook even oud;allebei labrador met iets anders erbij en allebei dol op rollen en graven in het zand. Na een half uur spelen gaven beide honden aan dat het feest even voorbij was.Neeltje ging aandacht vragen bij de andere baasjes en de hond van die baasjes bleef gewoon netjes staan wachten tot zijn baasjes Neeltje van zich af hadden kunnen "slaan".

Nu maar hopen dat dit festijn voldoende was om Neeltje later deze dag rustig in het theater te laten zitten.

Zo gingen we dus 's middags met de tram naar de stad. Neeltje gaat zonder problemen mee in de tram;gaat het liefst breed uitliggen zodat er niemand om haar heen kan zonder dat zij diegene heeft kunnen begroeten. Met zachte dwang moet Neel dus netjes voor het bankje zitten.Eenmaal in de stad loopt ze netjes mee naar het theater en kan de vloerbedekking in de foyer wel waarderen waar wij eerst even wat te drinken kunnen nemen. Als we plaats nemen in de zaal blijft ze netjes naast ons zitten. Dan komt de dirigent en gaat men klappen.Reden voor de hond om op te springen zodat ze kan zien waar dat voor dient en wat ze dus mist.Haar blaf ter compensatie van het klappen slikt ze gelukkig in. Dan gaat het licht uit en daar wordt een hond die niet zo dapper is in het donker niet zo blij van.( Neeltje ziet 's avonds buiten in het donker veel meer dan wat wij zien;ze schrikt bij wijze van al van haar schaduw onder een lantaarnpaal!) Maar een paar hondebrokjes doen die angst even vergeten. Neeltje mag de volgende keer weer mee want ze gedroeg zich verder prima !!

Je trekt ook nu weer een hoop bekijks met de hond maar of mensen echt goed kijken......toen Anneloes en ik vanmiddag de zaal binnen liepen,even bleven staan om te kijken of we een bekende zagen bij het orkest en op de stoelen keken naar de nummers die er op stonden zei de mevrouw in de rij achter ons tegen haar kind: "kijk een hond ,want die mevrouw is blind"! De foto bovenaan deze bladzijde laat zien hoe de hond daar over denkt!!

ps.Voor hen die het nog niet weten......Neeltje gaat 7 maart verhuizen naar Herpen voor het volgende deel van haar opleiding !!

Geslaagd !?

Woensdag 12 januari was DE dag voor Neeltje. In Herpen zou ze voor de derde keer bekeken worden en zou er besloten gaan worden hoe het verder met haar moest gaan.

Zoals al eerder gezegd: Neeltje gaat graag mee in de auto.het was helaas erg grijs en nat winterweer;dus geen leuke stopplaats onderweg om even wat energie kwijt te kunnen.

Uitstappen in Herpen zet alle zintuigen van de hond op scherp en de verkregen informatie wordt gelijk omgezet in actie : daar gaan we naar binnen en wel meteen!!En dat zet ze verbaal nog enige kracht bij. Neel dus weer terug in de auto. Op zo'n moment moet je erg je best doen om ook niet in te stappen en weg te rijden omdat je de missie eigenlijk al als verloren gaat beschouwen. Nu ligt Herpen niet bij ons om de hoek en rijdt onze auto niet op water.... dus eerst even binnen bij praten en een goed woordje doen voor de hond die zo juist hele andere dingen liet zien.

Eenmaal binnen in de ruimte waar Neel haar kunnen mocht tonen bleek Neel haar 2-de "ik" ook bij zich te hebben en liet ze zien wat wij thuis ook vaak zien. Ze kan het;ze wil het;ze doet het en ze blijkt zo gegroeid te zijn in haar hele doen en laten dat ze gaan proberen er een echte hulphond van te maken !!

Daarbij nemen ze zeker de ervaringen mee die ze hebben met de broers en zussen van Neel.

Neel mag nog een paar weken verder groeien in Den Haag voor ze echt naar Herpen gaat.

Op weg naar huis heeft Neel lang naar buiten zitten kijken door de achterruit. Ik kan het natuurlijk niet zien maar volgens mij zat ze zeer triomfantelijk naar buiten te kijken ! Zo lang is die achterruitenwisser nou toch ook niet interessant ?

Deze weken moet Neel natuurlijk nog veel dingen leren (en behouden) maar mag ze ook nog genieten van het gezinsleven. Dus helpen als de baas in de tuin werkt en rennen langs de zee op een zeer grijze en natte zondagmiddag. Ze vond daar nog een zeer toepasselijk wijnfles;vergiste zich in de diepte van een zgn. binnenzee en ging bijna kopje onder;sleepte een (rechter)rubberhandschoen mee alsof het een prooi was. Toen we haar eindelijk zo ver hadden dat ze hem achterliet ging ze 'm toen we al 500 meter verder waren gelopen toch weer terughalen! Toen ze even niet keek heeft de baas de handschoen vlug begraven en ze kon 'm zowaar niet meer vinden.......en toen wij even niet keken kwam ze met een rubber handschoen aan.....de linker.....!!

Alweer 1 jaar bij ons !!

Lieve,eigenwijze Neeltje;

Morgen woon je al weer 1 jaar bij ons.In het begin schreef ik bijna dagelijks;later wekelijks over jou.Nu zie ik dat het al weer een maand geleden is. En wat voor maand......

Ergens lijk je toch in je gedrag ook wat groter te worden.Correcties zijn nog vaak nodig maar minder dringend en ze blijven wat beter "hangen". We kunnen gelukkig ook heel vaak complimenten uitdelen.

Je hebt genoten van de vele sneeuw;niets leukers dan daar door heen rennen en sneeuwballen zoeken of vangen. Met kerst was je mee naar Malden.Het bos daar blijft echt geweldig voor jou en voor ons!

Nu alle sneeuw hier weer weg is zijn we weer naar het strand geweest en ook daar ga je helemaal "los".

Oud en nieuw en het vele vuurwerk wat daar in de stad bij hoort kon je geen angst aanjagen.Je ging het liefst de grondbloemen die de kinderen aanstaken en weggooide weer ophalen voor ze geknald hadden !

Want werken voor de baas doe je maar al te graag.Iedere avond kom je alles brengen wat je op de grond ziet liggen in de huiskamer en leg je bij ons op de bank.Een bonte verzameling wordt dat daar en dat is niet zo gek want er ligt meestal genoeg voor het oprapen!!

Bepaalde mensen in onze directe omgeving zijn je grote vrienden en het enthousiasme als je ze ziet zal je niet verbergen dat laat je je echt niet afleren !

Als alle overige mensen geen aandacht aan je schenken blijf je heel braaf bij ons en ga je zonder problemen mee naar de Tweede Kamer in de tram en in de trein.

En op het station kocht ik voor jou een heus "hondenkaartje" Duurder dan een kinderkaartje en je mag er niet eens mee op een steol zitten! Maar goed;de conducteur was geloof ik bang voor honden want hij zwaaide even heel kort naar ons en liep gauw door! Zou je eigenlijk starks een eigen OVchipkaart moeten hebben? Met pasfoto ? Of mag je dan gewoon voor niks mee...je bent per slot toch gewoon heel braaf ?!

2010;het jaar van Neeltje,nu maar afwachten wat 2011 voor haar gaat brengen !!