op de grote stille heide..........................

Afgelopen weekend gingen we met de heel familie naar Malden om de verjaardag van opa te vieren! Neeltje weet al uren voor we weg gaan dat er iets gaat gebeuren waar ze bij moet zijn. Bang dat we haar vergeten loopt ze constant met je mee en dus voor je voeten.Het begrip:"go to bed" klinkt veelvuldig want door haar gedrag breken we straks onze nek en kan ze gelijk blijven als hulphond.Dus moet ze even haar plaats weten en die kan ze zeker 10 seconde onthouden. Daarna komt ze even bij je langs om je er aan te herinneren dat ze er nog is.

Eenmaal in Malden blijkt haar roedel "ineens" uit veel meer mensenkinderen te bestaan.En die wil ze allemaal in de gaten houden.Bij voorkeur gewoon buiten op straat waar ze spelen maar anders gewoon binnen met 4 poten in de (lage) vensterbank en dat verbaal ondersteunen met voldoende decibels zodat het door het dubbele glas heen buiten te horen is!

Nu maken 9 (klein)kinderen ook een behoorlijke kakafonie van geluid dus een zenuwachtige hond kan er nog wel bij.

Voor de rust van de hond (en ons) mocht ze een paar keer lekker mee het bos in. Dat heeft ze thuis niet dus moeten we ons kans waarnemen.

Neeltje vond het een feest om in het bos te lopen/rennen/snuffelen en te kijken ! Waar vind je dat nou nog:de (grote) stille heide;een bosvennetje waar je naar karpers kan zoeken (je ziet niet meer dan hele kleine salamandertjes) en helemaal nieuw: paddestoelen !

Alle voorbode van de herfst zijn er dus inclusief heel veel regen en storm. Die laatste 2 hadden we gelukkig pas toen we zondag weer naar huis reden. Jammer dat het Maldense bos zo ver weg is voor ons;Neeltje vindt het er al net zo fijn als wij..............Gelukkig heeft de zomer besloten om nog even terug te komen;gaan we gauw van de week nog even naar het strand want dat is toch neeltjes eerste "liefde". Ze wordt al blij als ze door het zand van de opgebroken straat bij ons achter loopt!!