Geslaagd !?

Woensdag 12 januari was DE dag voor Neeltje. In Herpen zou ze voor de derde keer bekeken worden en zou er besloten gaan worden hoe het verder met haar moest gaan.

Zoals al eerder gezegd: Neeltje gaat graag mee in de auto.het was helaas erg grijs en nat winterweer;dus geen leuke stopplaats onderweg om even wat energie kwijt te kunnen.

Uitstappen in Herpen zet alle zintuigen van de hond op scherp en de verkregen informatie wordt gelijk omgezet in actie : daar gaan we naar binnen en wel meteen!!En dat zet ze verbaal nog enige kracht bij. Neel dus weer terug in de auto. Op zo'n moment moet je erg je best doen om ook niet in te stappen en weg te rijden omdat je de missie eigenlijk al als verloren gaat beschouwen. Nu ligt Herpen niet bij ons om de hoek en rijdt onze auto niet op water.... dus eerst even binnen bij praten en een goed woordje doen voor de hond die zo juist hele andere dingen liet zien.

Eenmaal binnen in de ruimte waar Neel haar kunnen mocht tonen bleek Neel haar 2-de "ik" ook bij zich te hebben en liet ze zien wat wij thuis ook vaak zien. Ze kan het;ze wil het;ze doet het en ze blijkt zo gegroeid te zijn in haar hele doen en laten dat ze gaan proberen er een echte hulphond van te maken !!

Daarbij nemen ze zeker de ervaringen mee die ze hebben met de broers en zussen van Neel.

Neel mag nog een paar weken verder groeien in Den Haag voor ze echt naar Herpen gaat.

Op weg naar huis heeft Neel lang naar buiten zitten kijken door de achterruit. Ik kan het natuurlijk niet zien maar volgens mij zat ze zeer triomfantelijk naar buiten te kijken ! Zo lang is die achterruitenwisser nou toch ook niet interessant ?

Deze weken moet Neel natuurlijk nog veel dingen leren (en behouden) maar mag ze ook nog genieten van het gezinsleven. Dus helpen als de baas in de tuin werkt en rennen langs de zee op een zeer grijze en natte zondagmiddag. Ze vond daar nog een zeer toepasselijk wijnfles;vergiste zich in de diepte van een zgn. binnenzee en ging bijna kopje onder;sleepte een (rechter)rubberhandschoen mee alsof het een prooi was. Toen we haar eindelijk zo ver hadden dat ze hem achterliet ging ze 'm toen we al 500 meter verder waren gelopen toch weer terughalen! Toen ze even niet keek heeft de baas de handschoen vlug begraven en ze kon 'm zowaar niet meer vinden.......en toen wij even niet keken kwam ze met een rubber handschoen aan.....de linker.....!!