Dag lieve Noet;het ga je goed......

Vandaag is Neeltje verhuisd naar Herpen. Daar zullen ze gaan proberen er een echte hulphond van te maken. Of dat echt gaat lukken........de tijd zal het leren.

De indruk die ze vandaag achterliet was er één die geen schoonheidsprijs verdiende.

Er kwamen vandaag 6 honden "terug" naar Hulphond Nederland. in een aparte ruimte kregen we koffie en maakte we kennis met de trainers van de honden. In een korte presentatie werd ons uitleg gegeven over het dagelijks leven in de kennel. Deze presentatie werd verstoord door een hond die zich niet kon beheersen en moest reageren op de andere honden in het lokaal. Nee;u mag niet raden;iedereen weet wie we hier bedoelen !!

Andere honden liggen gelaten af te wachten wat er gaat gebeuren en Neel liet even zien hoe zij er over dacht. (zucht)

Toen kwam het moment dat je nog even kan knuffelen met je hond. Neel is nooit zo erg van de knuffel geweest en nu ze door had dat er actie kwam had ze geen oog voor de baas maar voor de mogelijkheid bij een andere hond te komen.

Daarna gingen we naar buiten en mochten de honden losgelaten worden in een speelweide. Neel aarzelde wel even bij het naar binnen gaan van de wei ( zal wel ongeloof zijn geweest ?) maar rende toen de zo zwaar bevochten vrijheid tegemoet. Gelukkig stonden er mensen in de wei die de honden observeerde om te kijken wie er straks bij wie in de kennel kan zodat Neel daar bescherming kon zoeken voor de honden die ze bij nader inzien toch niet zo heeeeel leuk vond. Neel speelt namelijk altijd de onderdanige hond en daar hadden de 2 andere geen boodschap aan dus Neel rolde als een volleerd acrobaat over het veld.

Ze kwam nog een keer bij het hek kijken maar leek geen moeite te doen om zich bij de baas te willen voegen.

Gelukkig kon ik een baasje van een andere (ingeleverde) hond een lift geven naar Gouda zodat we nog even gezellig konden (na)praten over "onze" honden.

We zullen nu moeten afwachten hoe het verder gaat met Neeltje;we worden op de hoogte gehouden van haar ontwikkelingen en die zal ik af en toe op deze site zetten want het boek "Neeltje" is niet gesloten. Zoals ze vandaag tegen ons zeiden in Herpen : de honden blijven altijd een beetje van het gastgezin !!

O ja: Neeltje werd bij ons vaak Noet of Noeter genoemd. Ooit door Maarten bedacht en ze luisterde er net zo goed (of slecht) naar als naar Neeltje.